کمیسیون مستقل انتخابات، میپذیرد که پس از بررسیهای امنیتی، روشن شدهاست که از میان بیش از هفت هزار مرکز رأیدهی که این کمیسیون در نظر گرفته بود، در روز انتخابات ریاستجمهوری، تنها ۴۹۴۲مرکز باز خواهند بود.
بربنیاد اطلاعاتی که کمیسیون مستقل انتخابات بدست دادهاست، نخست این کمیسیون برای روز انتخابات ریاستجمهوری، ۷۳۸۵ مرکز را در نظر گرفته بود؛ اما پس از بررسیهای نهادهای امنیتی، روشن شد که تنها ۵۳۷۳ مرکز میتوانند باز باشند و بیش از دوهزار مرکز دیگر، ازبهر تهدیدهای امنیتی و برخی از مشکلات دیگر، در روز انتخابات بسته خواهند ماند.
فراه، با ۱۷۴ مرکز بسته، هرات با ۱۶۲ مرکز بسته، غزنی با ۱۵۹ مرکز بسته، هلمند با ۱۵۰مرکز بسته و بادغیس با ۱۳۶ مرکز بسته، در ردۀ نخست تا پنجم ولایتهایی استند که بیشترین مراکز بستۀ ریدهی را در خود خواهند داشت.
اما در ردههای نُخستین ولایتهاییکه کمترین مراکز بسته رأی دهی را دارند، بامیان، پنجشیر و کابل میآیند.
کمیسیون مستقل انتخابات، میگوید که به تازهگی، نهادهای امنیتی به این کمیسیون اطلاع دادهاند که ۴۳۱ مرکز دیگر نیز در روز انتخابات بسته خواهند ماند.
عبدالعزیز ابراهیمی، سخنگوی کمیسیون مستقل انتخابات در این باره اظهار داشت: «۴۳۱مرکز دیگر اینها هم ممکن مسدود بماند. ۴۹۴۲مرکز، ما در روز انتخابات خواهیم داشت.»
اما، در این میان، روحالله احمدزی، سخنگوی وزارت دفاع ملی چیز دیگری میگوید: «تأمین امنیت این مراکز به شکل درستش خواهد شد و آنان (مردم) به راحتی کامل میتوانند بروند به پای صندوقهای رأی.»
آنچهکه افزایش تهدیدها در برابر انتخابات ریاستجمهوری شناخته میشود، نگرانیهایی را برانگیختهاست.
سید حسن پکتیاوال، عضو مجلس نمایندهگان گفت: «ناهماهنگی بین ارگانهای امنیتی و کمیسیون مستقل انتخابات، باعث این شد که مشکلات زیادی را در انتخابات پارلمانی داشته باشیم.»
ابرارالله مراد، عضو دیگر مجلس نمایندهگان نیز بیان داشت: «این موضوع قابل تشویش است که از هفت هزار مرکز، شمار میرسد به پنج هزار مرکز و بعدش هم چهار هزار و پنج صد مرکز میشود. تا روز انتخابات، اگر نهادهای امنیتی عملیاتهای قوی یی را به راه نیندازند و در بخش هایی که مراکز واقع شده اند، در آن ها پاسگاه های ثابت امنیتی را ایجاد نکنند، شمار مراکز باز، شاید کم تر هم شود.»
انتخابات ریاستجمهوری، به روز ششم ماه میزان امسال برگزار خواهد شد. در کنار مسایل دیگر، تأمین امنیت این روند، از بزرگ ترین اولویتهایی است که کابل و متحدانش، همواره بر آن تأکید داشتهاند.