جو بایدن، رییس‌جمهور ایالات متحده امریکا چهارشنبه شب (۸ ثور) در نخستین سخنرانی‌اش در نشست مشترک دو مجلس کانگرس، بر پایان‌دادن به جنگ طولانی در افغانستان تأکید کرد.
جوبایدن افزود که هم اکنون سربازان امریکایی در افغانستان حضور دارند که در زمان حمله‌های هراس‌افگنانۀ یازدهم سپتمبر سال ۲۰۰۱ میلادی، حتا تولد نشده بودند و از همین‌رو این جنگ طولانی، باید پایان یابد.
او می‌افزاید که امریکا اسامه بن‌لادن، رهبر پیشین القاعده را به کیفر رسانده و اکنون زمان ترک افغانستان فرا رسیده‌است.
با این حال، آقای بایدن تأکید کرد که در دو دهۀ گذشته تهدید هراس‌افگنی از افغانستان فراتر رفته‌است و واشنگتن توانایی سرکوب تهدیدها را در آینده نیز، حفظ خواهد کرد.
جوبایدن حدود دو هفته پیش برنامۀ خروج نیروهای امریکایی را از افغانستان، اعلام کرد.
بر بنیاد این برنامه، قراراست تمامی نیروهای امریکایی تا یازدهم سپتمبر سال روان میلادی و در ۲۰ سالگی حملات بر امریکا، از افغانستان بیرون شوند.
روز یکشنبه، جنرال اسکات میلر، فرمانده نیروهای امریکایی و ناتو در افغانستان گفت که روند خروج نیروهای شان از افغانستان، آغاز شده‌است.
در همین حال، جنرال مارک میلی، رییس ستاد مشترک امریکا، از خطر برگشت شبکۀ القاعده به افغانستان نگران است.
به باور او، پس از خروج نيروهای خارجی از افغانستان، جنگ داخلی بالقوه و القاعده بر می‌گردد.
او می‌افزاید: “در بدترین حالت، شما ممکن است سقوط دولت، ارتش، جنگ داخلی، همه فاجعۀ انسانی داشته باشید و احتمال بازگشت القاعده.”
اما این جنرال بلند پایۀ امریکایی می‌گوید که خطر وقوع این احتمال‌ها با یک توافق صلح در افغانستان، گرفته شده می‌توانند.
به‌گفتۀ او، امریکا به تلاش‌های دیپلماتیک‌اش برای گرفتن نتیجه از مذاکرات میان جمهوری اسلامی افغانستان و طالبان، ادامه خواهد داد.
از سویی دیگر، انتونی بلنکین، وزیر خارجه امریکا سه‌شنبه شب در گفتگو با شبکۀ سی‌ان‌ان گفت که هیچ طرفی در افغانستان، علاقمند جنگ داخلی نیست.
بلنکین در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه پس از خروج سربازان امریکایی در افغانستان آیا خلایی ایجاد خواهد شد که سبب آغاز جنگ داخلی در این کشور شود و یا طالبان این کشور را تصرف کنند؟ می‌گوید: “بی گمان این یک سناریوی ممکن است.”
او افزود: “هیچ کسی در یک جنگ تازۀ داخلی منافع ندارد. بی‌گمان منافع مردم افغانستان نیز در این جنگ نیست. نه دولت افغانستان این را می‌خواهد و نه هم طالبان. هیچ کشور همسایه افغانستان این را نمی‌خواهد. حتی آن همسایه‌‌های افغانستان و کشورهای منطقه‌یی که در ۲۰ سال پسین به‌گونۀ اساسی به دنبال سود جویی در این کشور بودند.”
او افزود که کشورهای همسایۀ افغانستان و آنهایی که در موضوع این کشور دخیل استند، باید با استفاده از نفوذ و منافعی که در این کشور دارند، به‌گونه‌یی تصمیم بگیرند که همه چیز در میدان بازی در نظر گرفته شود.
