شماری از تولیدکنندگان پوستین در ولایت غزنی میگویند که این صنعت کهن، بهشکل چشمگیری کمرنگ شده و در حال نابودی است.
به گفتهی آنان، در گذشته ۱۲۰ کارگاه پوستیندوزی در این ولایت فعالیت داشت، اما اکنون تنها یک کارگاه باقی مانده است.
عبدالودود، صنعتگر ۵۶ ساله، بیش از چهار دهه است که در غزنی سرگرم پوستیندوزی است. او میگوید که کاهش تقاضا و رکود بازار فروش، این صنعت را با بحران روبهرو کرده است.
عبدالودود به طلوع نیوز گفت: «در گذشته بیش از ۱۲۰ دکان پوستیندوزی در غزنی وجود داشت، چون بازار کار خوب بود، مشتریان خارجی داشتیم و امنیت هم برقرار بود. اما حالا از آن ۱۲۰ دکان فقط من باقی ماندهام و خودم هم در آستانهی سقوط قرار دارم.»
پوستیندوزی یکی از صنایع دستی کهن در غزنی به شمار میرود که نهتنها در افغانستان، بلکه در خارج از کشور نیز شهرت زیادی داشت.
شماری از باشندگان غزنی میگویند که در گذشته، افزون بر مردان، بانوان نیز سرگرم پوستیندوزی بودند و این صنعت بخش مهمی از فرهنگ پوشاک زمستانی مردم این ولایت محسوب میشد.
عبدالرشید باشنده غزنی میگوید: «در زمان جوانی ما، پوستیندوزی بسیار رایج بود. در مناطق اطراف به آن «جعفری» میگفتند. خانوادهها معمولاً برای خودشان ۱۰ تا ۱۵ عدد پوستین میدوختند.»
محمد شریف یکی دیگر از باشندگان غزنی گفت: «در گذشته پوستیندوزی رونق زیادی داشت و دکانهای زیادی در این زمینه فعال بودند. بازار پوستین گرم بود و حتی خارجیها به غزنی میآمدند و پوستین میخریدند، چون بسیار گرم و باکیفیت بودند.»
در حالی که این صنعت رو به نابودی است،مسوولان محلی میگویند که به هدف رشد صنایعدستی به ویژه صنعت پوستیندوزی در این ولایت، تلاشهای جدی خواهند کرد.
حمیدالله نثار رییس اطلاعات و فرهنگ غزنی گفت: «ریاست اطلاعات و فرهنگ تلاش میکند تا از صنایع دستی، بهویژه صنعت پوستیندوزی، حمایت کند. ما از طریق برگزاری نمایشگاهها و برنامههای آگاهیدهی عمومی تلاش داریم تا مردم را به استفاده از صنایع دستی بیشتر تشویق کنیم.»
پوستین، پوستینچه، واسکت، کلاه و سایر لباسهای زمستانی که از پوست حیوانات ساخته میشدند، در گذشته بازار گرمی در غزنی داشتند و مردم این ولایت در فصل سرما از آنها استفاده میکردند.
اما تولیدکنندگان پوستین میگویند که واردات لباسهای مشابه زمستانی از خارج کشور، باعث شده است که این صنعت سنتی در حال فراموشی قرار بگیرد.