فاطمه جعفری، مهاجر ۲۱ سالۀ افغان برای نخستینبار کافهیی را در شهر تهران، پایتخت ایران، ایجاد کردهاست.
بانو جعفری، میگوید با ایجاد این کافه، خواستهاست تا از یکطرف با تبعیض مبارزه کند و از طرفدیگر، پل ارتباطی میان مهاجران افغان و شهروندان ایران ایجاد کند.
هدف دیگر این مهاجر افغان، ارایۀ تصویر متفاوت از دختران مهاجر افغان در ایران است: «ما همیشه آرزومند بودیم که صاحب کافۀ خودمان باشیم و میخواستیم روزی آن را عملی کنیم. من یک روز با دوست خود، حمید آزر، در یک کافه نشسته بودیم و درمورد آرزوی خود که ساختن یک کافه بود جدی شدیم و گفتیم ما میخواهیم برای اولینبار کاری کنیم که تا حال دیگران نکرده باشند و در کار خود پیشتاز باشیم.»

او میگوید که در این کافه، بر علاوۀ افغانها، شهروندان ایران هم میآیند: «اوایل مردم فکر میکردند ما اهل جاپان یا کره استیم…. استقبال ها باعث شدند که ما یک مینوی افغانستانی هم داشته باشیم… بسیار استقبال خوب شدیم و بعضیها برای ما هدیه میآورند.»
به گفتۀ فاطمه جعفری، مهاجران افغان در ایران اجازه ندارند که رستورانت و یا کافهیی ایجاد کنند، اما او با مشکلات زیادی توانست برای ایجاد این کافه مجوز بگیرد.
بانو جعفری، تأکید میکند که حتا بانکهای ایران به مهاجران افغان قرضه نمیدهند و او ازبهر ایجاد این کافه مشکلات زیادی را متقبل شد: «بعضی وقتها کسانیکه میآیند، فکر میکنند که مردم افغانستان خیلی سطح پایین دارند و با گویش ایرانی حرف زده نمیتوانند و سواد آنچنانی ندارند، اما وقتی اینجا میآیند با دانشجوها آشنا میشوند، با فرهنگها آشنا میشوند، با گویشها آشنا میشوند، برای شان خیلی جذابه؛ یعنی تصورات غلط همۀ شان اصلاح میشود. و خیلیها وقتی اینجا میآیند، باهم دوست میشوند.»
هماکنون در حدود سه میلیون مهاجر افغان در ایران زندهگی میکنند. اما بارها گزارشهایی از آزار و اذیت آنان از سوی پولیس ایران نشر شدهاند.
در آخرین رویداد، یک مهاجر شانزده سالۀ افغان در جریزۀ «قِشم» ایران از سوی یک مقام محلی بهشدت لتوکوب شد.