شماری از باشنده‌گان غزنی، از آنچه که ادامۀ ناامنی‌ها در ولسوالی‌های گرد و پیش مرکز این ولایت می‌گویند، نگران استند.
به گفته آنان، هنوز هم شبانه در اطراف شهر غزنی صدای تیراندازی شنیده می‌شود و شبکه‌های مخابراتی هم در این شهر، به گونۀ منظم کار نمی‌کنند.
غلام سخی عمار، یکی از اعضای شورای ولایتی غزنی در این باره می‌گوید: «حالا هم جنگ است و هیچ اثری هم معلوم نمی‌شود که چه شد؟ برنده کی شد؟ بازنده کی شد؟ یعنی وضعیت غزنی، یک وضعیت نگران کننده است!»
به گفته شماری از باشنده گان غزنی، شبانه از اطراف این شهر، صدای تیراندازی جنگ افزارهای سبک و گاهی هم سنگین شنیده می‌شود و شبکه‌های مخابراتی در غزنی، نیز درست کار نمی‌کنند.
فرهاد غریب یار، یکی از باشنده گان غزنی می‌افزاید: «این واقعاً ضعف حکومت محلی را نشان می‌دهد.»
عارف، باشندۀ دیگر غزنی تصریح می‌کند: «تیلفون‌ها اصلاً کار نمی‌دهند و مردم خیلی به آزار و اذیت استند.»
شماری از باشنده‌گان غزنی که از ترس جنگ به کابل آمده اند می‌گویند بی صبرانه منتظرند تا نبردها در غزنی آرام شوند و آنان بتوانند به خانه‌های شان برگردند.
محمد کریم، یکی از این باشنده‌گان غزنی است که می‌گوید نزدیک به سه ماه، از جان باختن دختر سیزده ساله شان در جنگ‌های ولسوالی خواجه عمری می‌گذرد.
به گفتۀ او دخترش دانش آموز صنف هشتم مکتب بود و هنگامی‌که به خانه یکی از خویشاوندان شان در روستای قلعۀ نو خواجه عمری می رفتند، در نبردی میان نیروهای دولتی و طالبان، جان باخت.
این رویداد پنج عضو خانوادۀ محمدکریم را مجبور کرد تا همه چیز شان را ترک کنند و به پایتخت کوچ کنند و سه عضو دیگر این خانواده هم، در خانه یکی از بسته‌گان شان در شهر غزنی ماندند.
محمد کریم پنجاه و دو ساله و همسرش، اکنون در یک اتاق در یکی از خانه‌های غرب کابل به سر می‌برند و در انتظار پایان یافتن خشونت‌ها در زادگاه شان و برگشت به غزنی استند.
محمد کریم می‌گوید: «هرچه داریم اما آورده نمی‌شود، خودم رفته نمی‌توانم، سیاه سرها آورده نمی‌توانند، بچه من رفته نمی‌تواند.»
بی بی گُل، همسر محمد کریم نیز می‌افزاید: «برای موتر راهی نیست. از کوه‌ها تیر می‌شویم، از دشت‌ها تیر می‌شویم.»
وزارت امور داخله، بر تلاش‌های نیروهای دولتی، از بهر دور ساختن تهدیدها از گرد و پیش شهر غزنی، تأکید می ورزد.
نجیب دانش، سخن‌گوی وزارت امور داخله در باره گفت: «توقع می‌رود که در همین فصل، ما بتوانیم تمام ساحاتی که دشمن در سال جاری (در آن ها) بیشترین حرکت را داشته است، زیر کنترول ما به صورت مطلق بیایند و این ساحات پاک سازی شوند.»
در چنین اوضاعی، کمیسیون مستقل انتخابات از برگزاری انتخابات مجلس نماینده‌گان درغزنی، هم زمان با انتخابات ریاست جمهوری، سخن می‌گوید.
سید حفیظ الله هاشمی، سخن‌گوی این کمیسیون می‌افزاید: «در هر حال با ریاست جمهوری، چون پیش از آن ممکن نیست، با ریاست جمهوری یک جا خواهد شد.»
پیش از این، باشنده‌گان غزنی انتقاد کرده‌اند که وعده‌هایی که حکومت از بهر برگشت این شهر به اوضاع پیشینش به آنان داده بود، تاکنون عملی نشده‌اند.
طالبان پس از نیمه شب ماه هژدهم اسد از چند سو بر شهر غزنی حمله کردند و تا پیش از چاشت فردای آن شب، اداره بخش هایی از این شهر را به دست گرفتند.